Każdy rodzaj płynu hamulcowego
Pęcznienie elastomerów
Każdy rodzaj płynu hamulcowego wymaga indywidualnego doboru i sprawdzenia elementów układu hamulcowego wykonanych z elastomerów. Pęcznienie elastomerów pod wpływem działania płynu nie powinno przekraczać 16%, aby została zachowana właściwa współpraca i wytrzymałość części. Zanieczyszczenie płynu hamulcowego, w którym głównym składnikiem jest glikol, nawet nieznaczną ilością oleju mineralnego (płyn hamulcowy z olejem mineralnym, rozpuszczalnik) może być przyczyną zniszczenia gumowych uszczelek i awarii układu hamulcowego.
Skład chemiczny
Skład chemiczny płynu hamulcowego jest bardzo istotny z punktu widzenia wymienionych wcześniej własności. Zmiany składu chemicznego mogą poprawić niektóre własności płynu, lecz powodują najczęściej zmianę innych jego własności. Płyny hamulcowe są zazwyczaj mieszaniną eterów alkilowych glikoli etylenowych, estrów boranowych i polipropylenoglikoli z dodatkami.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/P%C5%82yn_hamulcowy
Pneumatyczny układ hamulcowy
Pneumatyczny układ hamulcowy
W przyczepach ciężkich, w pojazdach ciężarowych, a także pociągach stosuje się układy hamulcowe pneumatyczne. Układ hamulcowy pneumatyczny utrzymuje wysokie ciśnienie w układzie. Hamulec pneumatyczny hamuje, gdy ciśnienie spada. Spadek ciśnienia następuje, gdy kierowca uruchamia hamulec, który uruchamia zawór pneumatyczny zmniejszający ciśnienie w układzie, co powoduje uruchomienie hamulców kół. Do podtrzymania ciśnienia w układzie hamulcowym służy sprężarka (najczęściej napędzana silnikiem pojazdu). Zaletą układu pneumatycznego jest to, że po zatrzymaniu silnika kierowca może jeszcze zatrzymać pojazd oraz przy zerwaniu przewodów pneumatycznych hamulec natychmiast zacznie działać i zatrzyma pojazd.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_hamulcowy_samochodu
Ogumienie
Trwałość opon
Opony ulegają zużyciu w wyniku ich eksploatacji, powodującej przede wszystkim mechaniczne ścieranie się bieżnika. Przydatność i dopuszczalność użytkowania opony w tym kontekście jest zależna przede wszystkim od minimalnej dozwolonej wysokości bieżnika, określanej przez przepisy bezpieczeństwa ruchu drogowego. Ponadto, niezależnie od tego, czy opona jest eksploatowana czy wyłącznie przechowywana, następuje jej starzenie się, co jest wynikiem toczących się wewnątrz niej procesów chemicznych i fizycznych. Jednym z czynników wpływających niekorzystnie na oponę jest ozon zawarty w powietrzu. Ze względu na zjawisko starzenia się opon przyjmuje się (np. według badań firmy Michelin, a także zgodnie z normą PN-C-94300-7 ?Ogumienie. Pakowanie, przechowywanie i transport?), że maksymalny okres przechowywania (pionowo i ze zmianą co 6 miesięcy punktu oparcia) opon po ich wyprodukowaniu to 3 lata. Natomiast maksymalny okres przydatności opony (zarówno do eksploatacji jak i przechowywania) to według zaleceń firmy Michelin ? 10 lat. Zbieżne opinie publikują polskie serwisy internetowe, specjalizujące się w obrocie oponami samochodowymi.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Opona_pneumatyczna